วันพุธที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ORP Meter

    ค่า ORP นี้แสดงถึงความสามารถของการเป็นสารต้านอนุมูลอิสระ (Antioxidant)  โดยวัดจากเครื่องวัดโออาร์พี ผลที่ได้จะมีค่าเป็นลบหรือบวกก็ได้  แต่ถ้าค่ายิ่งติดลบมากยิ่งดี  คุณสมบัติของ ORP คือ  จะแสดงถึงจำนวนอิเลคตรอนประจุลบที่อยู่ในน้ำ  ซึ่งเป็นพลังงานที่จะนำไปใช้ในการต่อต้านอนุมูลอิสระ  เพราะตัวอิเลคตรอนเองจะมีประจุไฟฟ้าลบ (Negative  Electrical  Charge) ซึ่งจะทำให้อนุมูลอิสระหมดสภาพทันที

ORP หรือ Oxidation-Reduction Potential เป็นตัวชี้วัดของคุณสมบัติออกซิไดซ์ของสารฆ่าเชื้อในน้ำ ClOH ถูกใช้งานมากขึ้นว่า ClO มีค่า ORP ที่สูงขึ้น เป็นเพิ่มขึ้นค่า pH, ORP เซ็นเซอร์แสดงให้เห็นการลดลงของมูลค่าลดลงซึ่งสะท้อนให้เห็นใน ClOH การศึกษาทางวิทยาศาสตร์และเขตข้อมูลในเยอรมนีและอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่าการอ่าน ORP ที่บ่งชี้ที่ดีของคุณสมบัติฆ่าเชื้อแบคทีเรียของคลอรีนกว่า PPM ค่าฟรีคลอรีน

การทำความเข้าใจการอ่าน ORP
การอ่าน เครื่องวัดค่าโออาร์พี มีแรงดันไฟฟ้าขนาดเล็กมากที่สร้างขึ้นเมื่อโลหะถูกวางลงในน้ำในการปรากฏตัวของออกซิไดซ์และช่วยลดสาร เหล่านี้อ่านแรงดันไฟฟ้าให้เราที่บ่งบอกถึงความสามารถในการรวมตัวของออกซิเจนในน้ำนำเสนอเพื่อให้มันปลอดสารปนเปื้อนจาก บทบาท ORP Meter เป็นจริง millivoltmeter, วัดแรงดันไฟฟ้าในวงจรไฟฟ้าที่เกิดขึ้นจากการวัด (ขั้วบวกของวงจร) และขั้วอ้างอิง (ขั้วลบ) กับน้ำในระหว่าง อิเล็กโทรดวัด (+) ของหัวเป็นมักจะทำจากทองคำแม้ว่าโลหะมีตระกูลอื่น ๆ (ซึ่งไม่ oxidize ได้ง่าย) เช่น ทองคำสามารถนำมาใช้ เมื่อ ขั้วแพลทินัมนี้จะอยู่ในน้ำในการปรากฏตัวของตัวแทนออกซิไดซ์อิเล็กตรอนจะถูก โอนอย่างต่อเนื่องกลับ-and-ออกบนพื้นผิวของมันสร้างแรงดันไฟฟ้าเล็ก ๆ ขั้วอ้างอิง (-), มักจะทำจากเงินรายล้อมไปด้วยโซลูชั่น (อิเล็กโทรไล) น้ำเกลือที่ผลิตแรงดันไฟฟ้าอื่น ๆ แรงดันไฟฟ้าคือการอ้างอิงกับที่แรงดันไฟฟ้าที่สร้างขึ้นโดยทองคำขาวและออกซิไดเซอร์ในน้ำจะถูกเปรียบเทียบ ความแตกต่างในแรงดันไฟฟ้าระหว่างสองขั้วไฟฟ้าคือสิ่งที่เป็นจริงโดยเครื่องวัดโออาร์พี เป็นจะถูกเพิ่มลงไปในน้ำมัน อิเล็กตรอนจากพื้นผิวของขั้วไฟฟ้าวัดทองคำทำให้ไฟฟ้าที่จะกลายเป็นมากขึ้น และค่ามากขึ้นบวก ในขณะที่คุณยังคงเพิ่มลงไปในน้ำสันดาปขั้วที่สร้างแรงดันสูงและบวกมากกว่า เมื่อใช้กับระบบสุขาภิบาลคลอรีน-based เครื่องวัด ORP จะไม่เฉพาะระบุเข้มข้นของคลอรีนในส่วนต่อล้าน แต่มันจะบ่งชี้ประสิทธิภาพของคลอรีนเป็นสันดาป นอกจากนี้การอ่าน ORP จะแตกต่างเช่นค่า pH ลดลง เป็นกรดด่างไปขึ้นอ่าน millivolt เมื่อ ORP Meter จะลงไปแสดงให้เห็นว่าความสะอาดไม่ได้มีประสิทธิภาพเป็น นำค่า pH ลงหรือเพิ่มขึ้นยก sanitizers อ่าน millivolt นั่นคือเหตุผลที่มากที่สุดที่ใช้ในการ ORP ยังรวมเครื่องวัด pH อิเล็กทรอนิกส์ ด้วยน้ำเครื่องมาตรการความแตกต่างในศักยภาพไฟฟ้าระหว่างตัวอย่างน้ำและตัวอย่างของ pH ที่รู้จักกันที่มีอยู่ในวัดในหลอดแก้วขนาดเล็ก 

มาตรฐาน ORP 
เมื่อเครื่องมือและวิธีการวัด ORP ถูกพัฒนาขึ้นในทศวรรษที่ 1960, นักวิจัยเริ่มทำงานต่อการตั้งค่ามาตรฐาน เครืองวัด ORP สามารถใช้เป็นมาตรวัดที่ถูกต้องของคุณภาพน้ำ ในปี 1968 การศึกษาทางห้องปฏิบัติการ by Carlson, Hasselbarth และ Mecke ของสถาบันอนามัยน้ำของสำนักงานสาธารณสุขสหพันธรัฐเยอรมันแสดงให้เห็นว่าอัตราการฆ่าของอีไลมีชีวิตในสระว่ายน้ำสระว่ายน้ำจะขึ้นอยู่กับ ORP และไม่อยู่ในระดับคลอรีนอิสระที่เหลือ เวลาฆ่าเป็นเพียงเศษส่วนของวินาทีที่ระดับ Redox จาก 650 mV แต่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วไปหลายชั่วโมงที่มีค่าต่ำลง เครื่องวัดค่าโออาร์พี ในปี 1971 ที่องค์การอนามัยโลกนำ ORP มาตรฐานสำหรับฆ่าเชื้อในน้ำดื่มจาก 650 มิลลิโวลต์ นั่นคือที่ระบุว่าเมื่อปฏิกิริยา oxidation-reduction (ORP) ในร่างกายของมาตรการน้ำ 650/1000 (ประมาณ 2/3) ของโวลต์ เจลทำความสะอาดในน้ำมีการใช้งานมากพอที่จะทำลายชีวิตที่เป็นอันตรายเกือบจะทันทีทันใด ในประเทศเยอรมนีซึ่งมีประมาณเข้มงวดมาตรฐานคุณภาพน้ำในโลก ระดับ ORP จาก 750 มิลลิโวลต์เป็นที่ยอมรับโดย Deutsche Institut für Normung (DIN) มาตรฐาน 19,643 เป็นมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับสระว่ายน้ำสาธารณะในปี 1982 และ DIN มาตรฐาน 19644 สำหรับ สปาประชาชนในปี 1984 ฝรั่งเศสและอื่น ๆ ส่วนใหญ่ประเทศในยุโรปได้รับเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่มาตรฐานเหล่านี้
จากข้อมูลของการวิจัย  ได้หาค่า ORP (Oxidation  Reduction  Potential) ของน้ำดื่มแหล่งต่างๆ พบว่า  น้ำแร่จะมีค่า ORP อยู่ระหว่าง -250 ถึง +200 mV น้ำประปามีค่า ORP + 400 mV ถ้าค่าต่ำ  แสดงว่ามีอิเลคตรอนประจุลบมากและเหลือเฟือ  และการมีอิเลคตรอนประจุลบ  คือ ความพร้อมที่จะบริจาคอิเลคตรอนประจุลบ  เพื่อทำให้หยุดขบวนการแย่งอิเลคตรอนออกมาจากเซลล์ปกติโดยเจ้าตัวร้าย  ที่ชื่ออนุมูลอิสระและหยุดปฏิกิริยาลูกโซ่ได้

องค์การอาหารและยาแห่งประเทศสหรัฐอเมริกา (USFDA) เอง ก็ได้เสนอปริมาณที่น้อยที่สุดที่เราต้องการในแต่ละวัน หรือปริมาณในการบริโภคที่จำเป็นเพื่อป้องกันการขาดสารอาหาร  โดย ไม่ได้ระบุถึงปริมาณที่เหมาะสมต่อการปกป้องระบบต่างๆ ของร่างกายที่ดีที่สุดเอาไว้ แต่สารต้านอนุมูลอิสระบางตัวต้องไม่บริโภคในปริมาณที่มากเกินไป เช่น ซีลีเนียม สามารถก่อให้เกิดพิษกับร่างกายได้ ถ้าบริโภคในปริมาณที่มากกว่า 500 ไมโครกรัม ควรจะได้รับคำแนะนำหรือความรู้จากแพทย์ หรือผู้ดูแลสุขภาพในปริมาณที่เหมาะสมโดยตามการบริโภคของแต่ละบุคคล น้ำหนักและสุขภาพ การทำงานของไตและปัจจัยอื่นๆ ที่อาจจะมีผลต่อความต้องการและกระบวนการในการต่อต้านอนุมูลอิสระ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น